Transmongolie Express
Door: San & frans
Blijf op de hoogte en volg San & Frans
11 Oktober 2011 | Mongolië, Ulaanbaatar
Maandagavond 3 oktober werden we door onze gids Dmitri opgehaald in ons hotel, met de toepasselijke naam Tourist, in Moskou. Hij bracht ons naar het station vanwaar de Transmongolie Express vertrekt.
In zijn zingend-russisch Engels leek hij wel een casettebandje te hebben aangezet om ons het hoe-en-wat over de trein uit te leggen.
Onze coupe zag er boven alle verwachtingen (na het boeken van een derde klas coupe) heel goed uit. We deelden onze coupe met twee anderen, een Russisch stel, waarmee we in vier dagen tijd vier woorden hebben gewisseld vanwege ons gebrek aan Russisch... of hun gebrek aan Engels, het is maar hoe je het bekijkt.
Bepakt en bezakt met bakken noodles, melk, muesli, brood, smeerkaas, drinken, thee, koffie, etcetera bracht onze dikke Russische 'Provodnika' ons een warme maaltijd de volgende morgen.
Huh?? Hoort dat ook bij een derde klas treinreis? We hadden verwacht op harde planken te moeten liggen in een 32 persoonswagon zonder coupees. Dit was dus extra feest, die maaltijden. Hoewel het uit niet veel meer bestond uit zeer taai brood, veel linzen, vlees en wat rijst. Mensen die de 1e klas hadden geboekt waren jaloers op ons. Zij moesten het wel met zelf ingeslagen noodles doen. Twee keer per dag werden we verwend met deze maaltijden geserveerd door onze goedgemutste provodnika. Door haar welgevormde gestalte werd de gang ineens eenrichtingsverkeer. Waar je normaal even je tegen het raam aandrukte om plaats te maken voor een passant, dook iedereen vluchtig zijn cabine weer in om de provodnika vrij baan te geven.
Onderweg hebben we veel dorpjes gezien die bestonden uit houten hutjes en onverharde wegen, eigenlijk een beetje treurig. Dat werd afgewisseld met kilometers en kilometers bos met berkenbomen, naaldbomen in alle herfstkleuren die je maar kunt bedenken. De Taiga was indrukwekkend, het is het grootste woud van de wereld en loopt door het noorden van Canada, Scandinavie en Rusland. Het gaf ons het gevoel wel 100 jaar terug in de tijd te reizen en we vroegen ons af hoe het zou zijn om daar op die manier te leven.
De trein stopte op verschillende plaatsen, die stops duurden hooguit 20 minuten dus je bleef wel op het perron, de trein wilde je echt niet missen... Op die stations stonden verschillende mensen vanalles te verkopen, vooral de enorm grote knuffelbeesten begrepen we niet zo. Na vier dagen in de trein te hebben geslapen, gedamd, gekaart, gelezen, gesudokuud, spelletjes op de telefoon gespeeld, naar buiten gekeken en Angry Birds op de tablet gespeeld, waren we uiteindelijk wel blij dat we bij Irkutsk aankwamen vrijdagochtend. Daar werden we opgewacht door een Russische gids, Anna. Haar vriendelijkheid viel vooral op want dat hebben we toch wel gemist in Rusland tot dan toe. Vaak kwamen ze als ronduit onbeschoft over. We werden er zelf af en toe ook een beetje onbeschoft van :-)
Met een aantal mensen reden we direct door naar Listvyanka, een populair plaatsje recht aan het Baikal meer. Lake Baikal is het grootste zoetwatermeer ter wereld (in kb meter) en het is zo schoon dat je het kan drinken. Er leven 2600 soorten dieren die je nergens anders ter wereld aantreft. Van kreeftjes tot vissen tot micro organismen tot zeehonden(zoetwaterhonden?!) Helaas hebben we er maar een paar van de 2600 gezien en zelfs 1 gegeten! Om je een beeld te geven van hoe groot dat meer is, Nederland past op 3% na in dit meer, zo groot. Het levert 80% van Ruslands drinkwater en heeft een maximale diepte van 1642 meter.
We werden naar onze homestay gebracht, de anderen gingen door naar een 'echt' hotel. Onze homestay was een geheel houten huis met 7 slaapkamertjes. Er werd goed gestookt en dat vonden de lieveheersbeestjes ook wel lekker warm, dus die verbleven ook allemaal in ons kamertje. We hebben er een aantal uit ons bed moeten vegen. De dag begon redelijk zonnig en na een ontbijt met heel veel spekvette 'pannekoekbroodjes' zijn we gaan wandelen. Na een bezoek aan een vervallen museum over het onderwaterleven in het Baikal meer zijn we teruggelopen en een dutje gaan doen, we waren bekaf. Ook door het tijdsverschil in 1 keer. Dat 'dutje' duurde wel 3 uur. Daarna zijn we naar de haven gelopen, alles zag er zo troosteloos uit en het begon ook nog eens te regenen. Maar we hebben daar in ieder geval gedaan wat je moet doen: een Omul eten. Een witvis die alleen voorkomt in het Baikal meer.
De volgende ochtend werden we opgehaald om vervolgens een openluchtmuseum te bezoeken met originele, houten huizen uit de 17e en 18e eeuw. Ook dit hadden we niet geboekt, maar omdat die anderen het wel geboekt hadden, was dit weer een mooie meepakker. Op en top Hollandse tevredenheid dus van onze kant :-) Het was prachtig weer, 19 graden en zon, en dat voor Siberie, waar het in de winter temperaturen kan bereiken van minus 40 tot 70.
We werden weer afgezet in een homestay, dit was een leuke plek. We sliepen in een appartement in het centrum van Irkutsk, normaal bewoond door een Russich meisje. Nu hadden we het rijk alleen en de koelkast was goed gevuld voor ons. De mensen die wederom een een luxe hotel hadden geboekt waren weer jaloers. We hebben lekker in het park gezeten, rondgelopen en uit eten geweest, leuke stad.
Volgende ochtend werden we om 03.50 uur opgehaald door onze vrolijke veel te dunne Russin, Anna en naar het station gebracht om zo aan het tweede deel te beginnen van de Transmongolie Express.
Daar werden we op een trein gezet vol Mongoolse handelaars, de trein dateerde ook uit een geheel ander tijdperk als de vorige. Maar voor 1 dag en 1 nacht was dat ook wel weer leuk, alleen niet voor je nachtrust... De Mongoolse handelaren stelden alles in het werk om hun handelswaren in de trein op alle mogelijk plekken te verstoppen voor de grenscontrole van Rusland- Mongolie. Het uitzicht hier was was al weer een groot verschil; heuvelachtiger, ander soort dorpjes, minder armoedig en veel meer vee. Bij de Rusland-Mongolie grens hebben we 3,5 uur stil gestaan en later nog een keer een uur. Dus voordat we in Ulaan Baatar aankwamen was het alweer 06.30 uur de volgende ochtend.
Na lang te hebben rondgezeuld met onze rugzakken, we wisten bij god niet waarheen en niemand sprak Engels, zijn we beland in Cafe Amsterdam waar ze wifi hadden en koffie :-) Uiteindelijk hebben we een tour geboekt van drie dagen naar de Gobiwoestijn per jeep. Paardrijden, kameelrijden, zandduinen, bergketens, slapen bij nomaden.
Ulaan Baatar zelf is niet echt de moeite waard vinden wij, het is een lelijke en vieze stad. Aan de ene kant erg traditioneel, er staan in de stad nog her en der Gers (traditionele woon/leef tenten van de oorspronkelijke nomaden die de Mongolen eigenlijk zijn) en aan de andere kant erg modern (de hummers en trendy kapsels inclusief de Gucci zonnebrilen vliegen voorbij in de main street). We slapen in een hostel op een dorm met 6 stapelbedden, incl ontbijt. Het ontbijt bestaat overigens uit erg taai wit brood, jam en thee. Omdat we ondertussen wel wat gewend zijn, laten we het ons goed smaken. Na de 3-daagse Gobitour beginnen we zaterdagochtend aan ons laatste deel van de TME, op naar Beijing!!
We keep u posted!!
Groetjes!
In zijn zingend-russisch Engels leek hij wel een casettebandje te hebben aangezet om ons het hoe-en-wat over de trein uit te leggen.
Onze coupe zag er boven alle verwachtingen (na het boeken van een derde klas coupe) heel goed uit. We deelden onze coupe met twee anderen, een Russisch stel, waarmee we in vier dagen tijd vier woorden hebben gewisseld vanwege ons gebrek aan Russisch... of hun gebrek aan Engels, het is maar hoe je het bekijkt.
Bepakt en bezakt met bakken noodles, melk, muesli, brood, smeerkaas, drinken, thee, koffie, etcetera bracht onze dikke Russische 'Provodnika' ons een warme maaltijd de volgende morgen.
Huh?? Hoort dat ook bij een derde klas treinreis? We hadden verwacht op harde planken te moeten liggen in een 32 persoonswagon zonder coupees. Dit was dus extra feest, die maaltijden. Hoewel het uit niet veel meer bestond uit zeer taai brood, veel linzen, vlees en wat rijst. Mensen die de 1e klas hadden geboekt waren jaloers op ons. Zij moesten het wel met zelf ingeslagen noodles doen. Twee keer per dag werden we verwend met deze maaltijden geserveerd door onze goedgemutste provodnika. Door haar welgevormde gestalte werd de gang ineens eenrichtingsverkeer. Waar je normaal even je tegen het raam aandrukte om plaats te maken voor een passant, dook iedereen vluchtig zijn cabine weer in om de provodnika vrij baan te geven.
Onderweg hebben we veel dorpjes gezien die bestonden uit houten hutjes en onverharde wegen, eigenlijk een beetje treurig. Dat werd afgewisseld met kilometers en kilometers bos met berkenbomen, naaldbomen in alle herfstkleuren die je maar kunt bedenken. De Taiga was indrukwekkend, het is het grootste woud van de wereld en loopt door het noorden van Canada, Scandinavie en Rusland. Het gaf ons het gevoel wel 100 jaar terug in de tijd te reizen en we vroegen ons af hoe het zou zijn om daar op die manier te leven.
De trein stopte op verschillende plaatsen, die stops duurden hooguit 20 minuten dus je bleef wel op het perron, de trein wilde je echt niet missen... Op die stations stonden verschillende mensen vanalles te verkopen, vooral de enorm grote knuffelbeesten begrepen we niet zo. Na vier dagen in de trein te hebben geslapen, gedamd, gekaart, gelezen, gesudokuud, spelletjes op de telefoon gespeeld, naar buiten gekeken en Angry Birds op de tablet gespeeld, waren we uiteindelijk wel blij dat we bij Irkutsk aankwamen vrijdagochtend. Daar werden we opgewacht door een Russische gids, Anna. Haar vriendelijkheid viel vooral op want dat hebben we toch wel gemist in Rusland tot dan toe. Vaak kwamen ze als ronduit onbeschoft over. We werden er zelf af en toe ook een beetje onbeschoft van :-)
Met een aantal mensen reden we direct door naar Listvyanka, een populair plaatsje recht aan het Baikal meer. Lake Baikal is het grootste zoetwatermeer ter wereld (in kb meter) en het is zo schoon dat je het kan drinken. Er leven 2600 soorten dieren die je nergens anders ter wereld aantreft. Van kreeftjes tot vissen tot micro organismen tot zeehonden(zoetwaterhonden?!) Helaas hebben we er maar een paar van de 2600 gezien en zelfs 1 gegeten! Om je een beeld te geven van hoe groot dat meer is, Nederland past op 3% na in dit meer, zo groot. Het levert 80% van Ruslands drinkwater en heeft een maximale diepte van 1642 meter.
We werden naar onze homestay gebracht, de anderen gingen door naar een 'echt' hotel. Onze homestay was een geheel houten huis met 7 slaapkamertjes. Er werd goed gestookt en dat vonden de lieveheersbeestjes ook wel lekker warm, dus die verbleven ook allemaal in ons kamertje. We hebben er een aantal uit ons bed moeten vegen. De dag begon redelijk zonnig en na een ontbijt met heel veel spekvette 'pannekoekbroodjes' zijn we gaan wandelen. Na een bezoek aan een vervallen museum over het onderwaterleven in het Baikal meer zijn we teruggelopen en een dutje gaan doen, we waren bekaf. Ook door het tijdsverschil in 1 keer. Dat 'dutje' duurde wel 3 uur. Daarna zijn we naar de haven gelopen, alles zag er zo troosteloos uit en het begon ook nog eens te regenen. Maar we hebben daar in ieder geval gedaan wat je moet doen: een Omul eten. Een witvis die alleen voorkomt in het Baikal meer.
De volgende ochtend werden we opgehaald om vervolgens een openluchtmuseum te bezoeken met originele, houten huizen uit de 17e en 18e eeuw. Ook dit hadden we niet geboekt, maar omdat die anderen het wel geboekt hadden, was dit weer een mooie meepakker. Op en top Hollandse tevredenheid dus van onze kant :-) Het was prachtig weer, 19 graden en zon, en dat voor Siberie, waar het in de winter temperaturen kan bereiken van minus 40 tot 70.
We werden weer afgezet in een homestay, dit was een leuke plek. We sliepen in een appartement in het centrum van Irkutsk, normaal bewoond door een Russich meisje. Nu hadden we het rijk alleen en de koelkast was goed gevuld voor ons. De mensen die wederom een een luxe hotel hadden geboekt waren weer jaloers. We hebben lekker in het park gezeten, rondgelopen en uit eten geweest, leuke stad.
Volgende ochtend werden we om 03.50 uur opgehaald door onze vrolijke veel te dunne Russin, Anna en naar het station gebracht om zo aan het tweede deel te beginnen van de Transmongolie Express.
Daar werden we op een trein gezet vol Mongoolse handelaars, de trein dateerde ook uit een geheel ander tijdperk als de vorige. Maar voor 1 dag en 1 nacht was dat ook wel weer leuk, alleen niet voor je nachtrust... De Mongoolse handelaren stelden alles in het werk om hun handelswaren in de trein op alle mogelijk plekken te verstoppen voor de grenscontrole van Rusland- Mongolie. Het uitzicht hier was was al weer een groot verschil; heuvelachtiger, ander soort dorpjes, minder armoedig en veel meer vee. Bij de Rusland-Mongolie grens hebben we 3,5 uur stil gestaan en later nog een keer een uur. Dus voordat we in Ulaan Baatar aankwamen was het alweer 06.30 uur de volgende ochtend.
Na lang te hebben rondgezeuld met onze rugzakken, we wisten bij god niet waarheen en niemand sprak Engels, zijn we beland in Cafe Amsterdam waar ze wifi hadden en koffie :-) Uiteindelijk hebben we een tour geboekt van drie dagen naar de Gobiwoestijn per jeep. Paardrijden, kameelrijden, zandduinen, bergketens, slapen bij nomaden.
Ulaan Baatar zelf is niet echt de moeite waard vinden wij, het is een lelijke en vieze stad. Aan de ene kant erg traditioneel, er staan in de stad nog her en der Gers (traditionele woon/leef tenten van de oorspronkelijke nomaden die de Mongolen eigenlijk zijn) en aan de andere kant erg modern (de hummers en trendy kapsels inclusief de Gucci zonnebrilen vliegen voorbij in de main street). We slapen in een hostel op een dorm met 6 stapelbedden, incl ontbijt. Het ontbijt bestaat overigens uit erg taai wit brood, jam en thee. Omdat we ondertussen wel wat gewend zijn, laten we het ons goed smaken. Na de 3-daagse Gobitour beginnen we zaterdagochtend aan ons laatste deel van de TME, op naar Beijing!!
We keep u posted!!
Groetjes!
-
11 Oktober 2011 - 09:33
Cris:
...ik wil ruilen...zoetwaterhonden, een dikke proviandski die linzen brengt, pannekoekbroodjes, taai witbrood, omul eten, lieveheersbeestjes in je bed en lekker onbeschoft doen... hier nederlands herfstweer met regen en friet (vrijdag dan)... anyways goed om te lezen en te zien dat het goed met jullie gaat... XXX
-
11 Oktober 2011 - 09:49
Schonzuske:
Hoe is de slaapzak? -
11 Oktober 2011 - 09:53
Arnold:
En wij maar stukskes maken voor een glossy over de global entrepeneurship week. Wat een bagger eigenlijk. 'k geloof niet dat je het gaat missen Franske.
Veel plezier en leuk om over jullie belevenissen te lezen. Ben stikjaloers! -
11 Oktober 2011 - 10:21
Frits En Sas:
So ben weer helemaal up to date.....Echt ongelofelijk dat ondanks mijn knappe uiterlijk en slimme brein ik nu toch jaloers ben op een van de twee lelijke broeders......en van de week op allebei als die andere lelijkerd ook op reis gaat! Compensatie gedrag van onze lieve heer zullen we het maar noemen.
Veel plzier nog daar he
Gr Frits en Sasja -
11 Oktober 2011 - 10:29
Schonzuske (deel 2):
Zie dat je hem al hebt ingepikt van FJ; Go Sandra!!! Laat hem maar sjouwen en jij lekker genieten van dat warme donzen dekbed ;-)
Ennuh vrijdag voor ons ook weer frieten; ff 'afscheid' nemen; maandag op naar Indonesië :-D
Lees jullie verhalen wel weer als jullie terug zijn. -
11 Oktober 2011 - 12:11
Edwin & Remco:
Low prices, High service, dus!
En zou er met momenten toch een beetje Russin in Sandra schuilen?
Liefs! Xx -
11 Oktober 2011 - 12:30
Muffie:
Woow wat een verhaal weer! wij willen wel meer fotos hoor! vind het super!!! geniet van jullie decadente trip! love jullie xxx -
11 Oktober 2011 - 17:13
Mama Marlies:
Dat was een lang en interessant verslag Ik ben benieuwd hoe t jullie vergaat in de woestijn en of jullie nog kameel gaan rijden. dikke knuffel Mama xx -
11 Oktober 2011 - 17:26
Ils:
Klinkt als een culinaire uitdaging, vette pannekoekbroodjes, linzen, taai brood met jam. -
11 Oktober 2011 - 18:16
De Westelbeerskes:
Leuk om weer wat te lezen van jullie! Nu al meer meegemaakt dan wij hier in de beerzen in een heel jaar...hahahaha... Veel plezier nog en hopelijk lezen/horen we snel weer van jullie!
Dikke kussen van Gerard, Natas en natuurlijk hele grote knuffels van Janske en Ties (tja... ik weet wel waarom ze die grote knuffels daar verkopen...we wachten met smart...hihihi) -
11 Oktober 2011 - 18:49
Antoinette & Willem:
Hi Frans en Sandra,
Wat ontzettend leuk om jullie te volgen. Vooral om te lezen hoe het reizen zelf bevalt, per trein. Ik ben erg beniewd hoe de trip in Mongolie zelf gaat lopen, vanaf hier moet het echt bijzonder worden. Zeggen de boeken, maar of je die nou moet geloven.....Heel veel plezier, en tot de next stop-over. Groetjes Antoinette -
11 Oktober 2011 - 21:18
Marjolein:
Hey lieverds!
Wat een superverslag zeg! Reist of rijst (weet het ff niet hoor) bij mij wel direct de vraag:"Welke 4 woorden hebben jullie gewisseld met jullie reisgenoten in 4 dagen tijd. Is dat iedere dag 1 woord geweest en dan iedere dag hetzelfde woord? Offfffff is dat een volwaardige zin van 4 woorden in het Russisch geweest of een volwaardige zin van 4 woorden in het Engels? Offffffffffff waren het gewoon de welbekende scheldwoorden die iedereen als eerste leert in een vreemde taal en offcourse, waren dat dan Engelse of Russische scheldwoorden???????"
Waar zijn de foto's van de mooie herfstkleuren of mag je maar een max aantal foto's plaatsen? Jullie hebben de lieveheersbeestjes toch wel laten leven he!!??
Die tour naar de Gobiwoestijn hoe was die eigenlijk geweest, daar hebben jullie niks over geschreven, terwijl dat wel heel indrukwekkend klinkt!? Dat komt zeker nog wel in jullie volgend verslag, of was het zo tegen gevallen dat je het er liever niet over wilt hebben, zou ook kunnen natuurlijk dat de kameel jullie niet leuk vond en jullie erafgegooid heeft of dat de nomaden jullie geen goede slaapplaats gegeven hadden? Laat het maar weten, gooi het er maar uit ;-)
Lijkt me wel moeilijk dat je eigenlijk geen dingen kunt kopen, omdat je alles mee moet sjouwen. Zeker als ze je van alles aan proberen te smeren.
Als ik jullie eetgewoontes zo kan overzien, begrijp ik nu dat jullie in de toekomst nooit meer 1 boterham weg zullen gooien omdat hij te oud is als julie terug zijn in Nederland.
Jullie worden al echte survivors, dat heb ik wel in de gaten!
Leuk om te lezen wat jullie allemaal mee maken!!
Liefs van mij xxx -
12 Oktober 2011 - 09:23
Ab En Henriette:
Geweldig om te lezen wat jullie allemaal meemaken wel spannend
Wij kijken nu al uit naar het volgende verslag. Veel groetjes van ons. -
13 Oktober 2011 - 14:33
Tante Irma:
erg leuk jullie reisverslag
goede reis en veel plezier -
15 Oktober 2011 - 10:53
Dre, Swaan En Pixel:
Lieve tokkies, wat een avontuur!!! Super leuk om te lezen hoe het jullie vergaat. Hier nog een nieuwtje uit het koude kikkerlandje.... Het is zo ver, het is definitief.... WE GAAN TROUWEN!!!!! Helaas kunnen twee van onze grote schatten er niet bij zijn maar we zullen een stukje taart in de vriezer leggen voor als jullie weer terug zijn. :-) Voor de rest gaat het met pixel allemaal super, en met mams en paps ook. Uiteraard missen we jullie en is het nog steeds een gek idee dat jullie aan de andere kant van de wereld jullie avontuur beleven. Nou lieverds, goede reis verder, geniet ervan en tot schrijf. Dikke knuffel van ons -
16 Oktober 2011 - 19:06
Hellimond!!:
Yooo gaat heeeel goed zo te zien. Ben al benieuwd naar de nieuwe foto's ;-) Zet hem op he! Hier mis je niks. Ook ons eten is smerig, rare snuiters hier, slapen ook heel ongelukkig 0- een vervelend warm bed.. Nou ja, je krijgt een beeld ;-)
Ps. halve marathontijd van mij was 1,49. Knie hield het goed iig! Dikke smakkerd!! -
18 Oktober 2011 - 21:07
Teurtjes Uit Deurne:
Leuk, leuk! Als je nog bomen kunt verkopen... www.teurlincxbomen.nl
!! Wij volgen jullie, en idd meer foto's plaatsen! Groetjes uit een regenachtig, nat en koud (vooral 's nachts) Deurne! -
19 Oktober 2011 - 17:47
Vivke:
Voor ons alweer een jaar geleden dat we in Japan zaten...nu ik dit allemaal lees begint t toch wel weer te kriebelen!!! -
21 Oktober 2011 - 12:22
Bram Timmermans:
Hee Sandra aka Octopussy!
Hoe maak ik ook alweer een herziening aan in Octopus???
Gaat om BZ-11-345-006... liefst voor maandag een reactie!
Have fun!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
