3 daagse rondreis
Door: San & frans
Blijf op de hoogte en volg San & Frans
23 Oktober 2011 | Mongolië, Ulaanbaatar
Na veel slechte internetverbindingen en heel veel belangrijkere dingen te doen, komen we nu pas toe aan ons verslag van de avonturen in de Gobi woestijn van Mongolië. We werden opgehaald bij ons hostel in Ulaan Baatar door onze 21 jarige praatgrage gids (eigenlijk alleen vertaler) Sonny en een vrolijke, rondbuikige Mongool; onze chauffeur Miga (onze eigenlijke gids).Hij sprak twee woorden Engels: Coffee (spreek uit kappie) en Good.
Het regende sinds weken in Mongolië en na even het raam te hebben opengedraaid ging deze niet meer omhoog. Tevens begaf het slot het en kregen we de deur niet meer open. En daar moesten we dan drie dagen mee op pad... Na veel geduldige pogingen van Miga was alles weer gefixed en konden we vertrekken. Onze eerste stop was bij een rots die je veel geluk op financieel gebied zou brengen. Miga en Sonny pakten een geldbriefje en begonnen hiermee de rots helemaal af te schuren. Frans-Jan wist niet hoe snel hij naar onze portemonne moest rennen om hetzelfde te doen. Dit briefje moest je wel bewaren in je portemonnee.
De volgende bezichtiging was 'Mother Rock'. Je kon haar alles wensen wat je wilde maar speciaal was deze rots bestemd voor vrouwen die graag zwanger wilden worden. Dit werd dus een riskante onderneming. Mother Rock was een rots in de vorm van een vrouw (met veel fantasie) en gekleed in een blauw met geel gewaad en een heuse paardenstaart. De poort ernaar toe werd door een jongen geopend en hij toverde tevens een grote bak koek en snoep tevoorschijn. Helaas was dit niet voor ons bedoeld... De snoepjes die we gekregen hadden, moesten we op de schaal leggen als offer. Ook flessen wodka waren een heel populair offer voor Moeder Steen, we wisten niet dat dit bevorderlijk was voor de vruchtbaarheid. Na je wens een paar keer in de oren van Moeder te hebben gefluisterd, gingen we weer verder.
In de avond kwamen we aan bij een 'ger' ; een soort ronde, lage tent waar de nomaden in wonen. Sonny en Miga gingen onderhandelen over de prijs terwijl wij in de jeep wachtten. We mochten blijven slapen! Het was een heel mooie en gezellige ger van een koppel met een klein, schattig meisje. Sonny ging koken op het vuur wat ook als kachel diende. De kachel werd gestookt op paarden- en koeienvijgen. Het was intussen buiten zo koud geworden met een snoeiharde wind. Het gebruik van het openbaar toilet (lees: in de steppe tussen de schapen en geiten) was dan ook een grote opgave... je moest ook de windrichting goed in de gaten houden. De nomaden zijn veelal aangewezen op vlees en melkproducten. In een ger ligt dan ook overal wat: een geitenkop, een grote bak met paardeningewanden en een emmer gefermenteerde paardenmelk (leek op een kruising tussen bier en zure melk,niet echt lekker iig). Gelukkig had Sonny ook groenten ingeslagen. De familie kwam ook nog op bezoek en zij vonden ons net zo interessant als wij hen. Na het eten gingen we slapen op dunne matjes op de grond in drie slaapzakken, op de grond liepen ook heel wat torren waar Sandra zich toch echt even overheen moest zetten... De volgende dag gingen we weer verder en zo kwamen we langs zandduinen en mooie rotsformaties. Helaas was het zo koud en de wind was alleen maar erger geworden dat we niet lang rond hebben gewandeld. Maar vanuit de jeep konden we natuurlijk ook genoeg zien. Tegen de avond kwamen we bij een andere ger. Het begon al donker te worden en we hadden het idee dat Miga niet meer zo goed wist waar we waren, maar we zaten ernaast. Hij rijdt al 42 jaar in dit gebied, het is ongelofelijk hoe hij de weg kan vinden in zo' n gebied met alleen hier en daar een ger. Na onderhandelingen met deze familie hadden we weer een slaapplaats, fijn! Deze ger was niet zo mooi als de andere en er zaten wel wat tochtgaten in en het gat bovenin was maar voor de helft bedekt. Inmiddels was het gaan sneeuwen dus we hielden ons hart vast voor de komende nacht... Met z'n allen, ook zes familieleden, hebben we gegeten rondom de kachel; een soep van groenten, aardappelen, spaghetti en een door Miga aan stukken gesneden geitenkop. Na het eten hebben we ons in drie slaapzakken gehesen en een deken over ons heen gelegd, we zijn de nacht goed doorgekomen.
Toen we wakker werden was alles wit buiten!! Prachtig! De wind was gelukkig gaan liggen, maar het was nog steeds erg koud. Tijdens onze mooie en lange terugreis naar Ulaan Baatar hebben we grote groepen gazellen, een aantal kamelen en veel grote gieren en arenden gezien, dat was geweldig! Toen we onderweg nog een vastgelopen wagen vol geitenhuiden uit de sneeuw wilden trekken met onze jeep, kwamen we zelf vast te staan... Met de enige schep die er was hebben we de jeep uitgegraven en geduwd met z'n allen, tot zes keer toe liepen we vast. Toen we eenmaal bevrijd waren, konden we weer verder en stond de wagen met de geiten nog steeds vast, succes... We kwamen rond 19.00 uur aan bij onze accommodatie die via Tiara Tours was geregeld. We zouden in een dorm slapen en daar waren we de enigen en er was ook nog eens een bad! Dat was heerlijk natuurlijk na deze drie dagen... we stonken ook helemaal naar 'ger' :-) De volgende ochtend om 6.00 uur werden we naar het station gebracht om zo aan ons laatste deel van de Transmongolie Expres te beginnen... Op naar Peking!
Het regende sinds weken in Mongolië en na even het raam te hebben opengedraaid ging deze niet meer omhoog. Tevens begaf het slot het en kregen we de deur niet meer open. En daar moesten we dan drie dagen mee op pad... Na veel geduldige pogingen van Miga was alles weer gefixed en konden we vertrekken. Onze eerste stop was bij een rots die je veel geluk op financieel gebied zou brengen. Miga en Sonny pakten een geldbriefje en begonnen hiermee de rots helemaal af te schuren. Frans-Jan wist niet hoe snel hij naar onze portemonne moest rennen om hetzelfde te doen. Dit briefje moest je wel bewaren in je portemonnee.
De volgende bezichtiging was 'Mother Rock'. Je kon haar alles wensen wat je wilde maar speciaal was deze rots bestemd voor vrouwen die graag zwanger wilden worden. Dit werd dus een riskante onderneming. Mother Rock was een rots in de vorm van een vrouw (met veel fantasie) en gekleed in een blauw met geel gewaad en een heuse paardenstaart. De poort ernaar toe werd door een jongen geopend en hij toverde tevens een grote bak koek en snoep tevoorschijn. Helaas was dit niet voor ons bedoeld... De snoepjes die we gekregen hadden, moesten we op de schaal leggen als offer. Ook flessen wodka waren een heel populair offer voor Moeder Steen, we wisten niet dat dit bevorderlijk was voor de vruchtbaarheid. Na je wens een paar keer in de oren van Moeder te hebben gefluisterd, gingen we weer verder.
In de avond kwamen we aan bij een 'ger' ; een soort ronde, lage tent waar de nomaden in wonen. Sonny en Miga gingen onderhandelen over de prijs terwijl wij in de jeep wachtten. We mochten blijven slapen! Het was een heel mooie en gezellige ger van een koppel met een klein, schattig meisje. Sonny ging koken op het vuur wat ook als kachel diende. De kachel werd gestookt op paarden- en koeienvijgen. Het was intussen buiten zo koud geworden met een snoeiharde wind. Het gebruik van het openbaar toilet (lees: in de steppe tussen de schapen en geiten) was dan ook een grote opgave... je moest ook de windrichting goed in de gaten houden. De nomaden zijn veelal aangewezen op vlees en melkproducten. In een ger ligt dan ook overal wat: een geitenkop, een grote bak met paardeningewanden en een emmer gefermenteerde paardenmelk (leek op een kruising tussen bier en zure melk,niet echt lekker iig). Gelukkig had Sonny ook groenten ingeslagen. De familie kwam ook nog op bezoek en zij vonden ons net zo interessant als wij hen. Na het eten gingen we slapen op dunne matjes op de grond in drie slaapzakken, op de grond liepen ook heel wat torren waar Sandra zich toch echt even overheen moest zetten... De volgende dag gingen we weer verder en zo kwamen we langs zandduinen en mooie rotsformaties. Helaas was het zo koud en de wind was alleen maar erger geworden dat we niet lang rond hebben gewandeld. Maar vanuit de jeep konden we natuurlijk ook genoeg zien. Tegen de avond kwamen we bij een andere ger. Het begon al donker te worden en we hadden het idee dat Miga niet meer zo goed wist waar we waren, maar we zaten ernaast. Hij rijdt al 42 jaar in dit gebied, het is ongelofelijk hoe hij de weg kan vinden in zo' n gebied met alleen hier en daar een ger. Na onderhandelingen met deze familie hadden we weer een slaapplaats, fijn! Deze ger was niet zo mooi als de andere en er zaten wel wat tochtgaten in en het gat bovenin was maar voor de helft bedekt. Inmiddels was het gaan sneeuwen dus we hielden ons hart vast voor de komende nacht... Met z'n allen, ook zes familieleden, hebben we gegeten rondom de kachel; een soep van groenten, aardappelen, spaghetti en een door Miga aan stukken gesneden geitenkop. Na het eten hebben we ons in drie slaapzakken gehesen en een deken over ons heen gelegd, we zijn de nacht goed doorgekomen.
Toen we wakker werden was alles wit buiten!! Prachtig! De wind was gelukkig gaan liggen, maar het was nog steeds erg koud. Tijdens onze mooie en lange terugreis naar Ulaan Baatar hebben we grote groepen gazellen, een aantal kamelen en veel grote gieren en arenden gezien, dat was geweldig! Toen we onderweg nog een vastgelopen wagen vol geitenhuiden uit de sneeuw wilden trekken met onze jeep, kwamen we zelf vast te staan... Met de enige schep die er was hebben we de jeep uitgegraven en geduwd met z'n allen, tot zes keer toe liepen we vast. Toen we eenmaal bevrijd waren, konden we weer verder en stond de wagen met de geiten nog steeds vast, succes... We kwamen rond 19.00 uur aan bij onze accommodatie die via Tiara Tours was geregeld. We zouden in een dorm slapen en daar waren we de enigen en er was ook nog eens een bad! Dat was heerlijk natuurlijk na deze drie dagen... we stonken ook helemaal naar 'ger' :-) De volgende ochtend om 6.00 uur werden we naar het station gebracht om zo aan ons laatste deel van de Transmongolie Expres te beginnen... Op naar Peking!
-
23 Oktober 2011 - 08:15
Edwin & Remco:
Prachtig in die sneeuw!
Heb je nog foto's kunnen maken van de Gazelles en de andere dieren?
Moest lachen om 'kappie'
Xx Ed & Rem. -
23 Oktober 2011 - 08:18
E & R:
Oh ja: van wie kwam nou die 'snoeiharde wind'? Dat begrepen we nog niet helemaal.... ;-) -
23 Oktober 2011 - 08:49
Muffie!:
wat een geniaal verhaal! ik kwam niet bij om: oppassen hoe de wind staat...
ben benieuwd naar de verhalen uit kathmandu!
veel liefs van ons 3
-
23 Oktober 2011 - 12:57
Oom Hans,tante Maria:
Ha wereldreizigers het avontuur zit er al flink in! Leuk die overnachtingen in zo'n Ger; maar je moet toch niet al te kieskeurig zijn en sneeuw in de Gobi dat is ook al een belevenis op zich. Nu op naar Beijing, de grote muur en de Chinese drukte. Wij volgen jullie op de voet! Veel reisplezier San en F. Jan. Zijn benieuwd naar jullie verdere belevenissen. -
23 Oktober 2011 - 16:17
Cris:
Banaan, banaan, gelukkig zijn jullie niet linea directa naar de outback zijn gegaan. Geen wegen, wel kuilen
wil nog steeds ruilen, behalve met die torren, dan hoor ik toch echt liever onze kat snorren. Die geitenkop laat ok maar zitten, maar bij mongoolse families wil ik best pitten. Hier alles ok, tevens zijn de tijdelijke bewoners gearriveerd in de orchidee. Ondertussen zijn de lotjes voor surprise getrokken, dit jaar voor jullie geen letters en sokken. Maar dus wel een hartstikke mooi gedicht en das altijd fijn... ps; jullie hebben mij... XXX -
23 Oktober 2011 - 17:42
Gurie:
Lieve Sandra en natuurlijk ook GertJan!! Wauw, wat geweldig om jullie avonturen te lezen!! Wat maken jullie fantastische dingen mee! Ik geniet van de reisverslagen en ben dan zo onder de indruk van de verschillende culturen en levenswijzen op onze moeder Aarde, ik vind het werkelijk helemaal awsome! San, ik heb nog geen gelegenheid gehad om zaken over het werk te vertellen, komt nog. Geniet heerlijk verder, ik wens jullie alle goeds, God's zegen en veel plezier!!! Gurie -
23 Oktober 2011 - 18:35
Noël:
Goed om te lezen dat jullie het zo naar je zin hebben!
O ja, Frans-Jan, Peelland Perspectief heeft alweer een vacature, zal je wel geen reet interesseren maar goed.
Have fun!! -
23 Oktober 2011 - 19:51
Mama Marlies:
lieve kinders Prachtige foto s inde sneeuw de gers gieren etc.Sandra ik ben benieuwd wat je bij moeder rots hebt gewenst !!!! hET ETEN TREKT ME NIET ZO. iK DENK DAT T IN cHINA HEEL WAT BETER SMAAKTE. hEBBEN JULLIE LANG OVER DE MUUR GELOPEN? hOE VOND JE DE VERBODEN STAD?vEEL PLEZIER lIEFS mAMAXX -
24 Oktober 2011 - 17:36
Iris En Niels:
Hee wereldreizigers,
Wat een gaaf avontuur zijn jullie daar aan het meemaken. Fucking jaloers hoor! Frans nog steeds de rots aan het schuren??? :-)
Geniet ervan daar!
Groeten vanuit Eindhoven van ons vierkes! -
24 Oktober 2011 - 18:17
Geer, Goor + Kids:
Gaaf zag, wat een andere wereld... alhoewel in Westelbeers hebben we ook zo'n benzinepomp!! Bedankt voor jullie kaartjes, vorige week nr 3 gehad en vandaag 1+2... geld is overgemaakt naar het door jullie opgegeven rekeningnr dus ik zou zeggen, laat dat schuren maar zitten (of is Sandra alleen verder gegaan?) enne, Cris liegt hoor, jullie hebben mij! Dikke kus vanuit de ger in Beers -
25 Oktober 2011 - 08:21
Anouk:
Hee Sandra & Frans,
Weer een geweldig verhaal, en nu op naar Peking, ook indrukwekkend. Breng jij voor ons zo'n Ger mee, ik zocht nog een speeltentje voor de kinderen voor in de achtertuin ;-).
Groetjes,
Anouk -
25 Oktober 2011 - 17:09
Fritsel...:
Hoezo dikke foto's!!!Fucking jaloers....
PS: Frans misschien kan je beter ipv met geld over een rots wrijven dat gat in de handen van sandra dichten..... ;)
gr -
27 Oktober 2011 - 09:12
Pien:
Hey San en FJ,
Wat een toffe verhalen en wat een vette foto's! Al die beesten en al die sneeuw! Ziet er goed uit!
Geniet ervan samen!
Ben benieuwd naar de verhalen uit China!
Dikke zoen van Pien -
31 Oktober 2011 - 23:52
Sandra:
In 1 woord: WAUW!!! -
28 November 2011 - 11:51
Marjolein:
Hey San en FJ!
Wat een superverhaal zeg. Nu pas gelezen? Yep idd nu pas gelezen, loop een beetje achter geloof ik ;-)
Was de kappie van rondbuik mongool wel lekker? Zowel mr rondbuik als Sonny zien er trouwens wel heel lief uit!
Ik kwam niet meer bij toen ik las dat je het raam van de wagen opendraaide en het niet meer dicht kreeg en je de deur niet meer openkreeg. Echt hilarisch!!! Doet me aan Polen denken, waar ook altijd dat soort dingen mis gingen hahaha.
Na jullie verhaal gelezen te hebben was ik wel benieuwd hoe Moeder Steen eruit zou zien en dan zie ik zo'n foto van een gele lap stof met wat groene en blauwe vodden eraan over een stuk steen wat net zo goed een vent had kunnen zijn, zie namelijk geen borsten. Eerlijk gezegd zie ik ook geen armen, benen en een hoofd. Weten jullie wel zeker dat jullie in het oor van de juiste kei hebben staan fluisteren? Was dat niet de rots waar jullie al je papiergeld overheen kapot hadden moeten schuren tot het onbruikbaar was, maar waardoor je dan later wel een grote kans hebt om multimultimultimiljonair te worden? Hoeveel geld hebben jullie daarop kapot lopen schuren? Ik zou het wel weten, ik zou daar net zo lang staan schuren tot er flinke blaren op mijn vingers stonden ;-) Ow ja, die grote bak koek en snoep had ik echt wel zelf leeg gegeten. Jammer om het aan zo'n kei te geven die het toch niet op eet.
Wel een hele belevenis zeg, dat slapen in zo'n ger en die tocht door dat grote open landschap waar die gids van jullie feilloos de weg weet te vinden. Respect voor die mensen hoor! Weet niet of ik er wel zo goed tegen zou kunnen dat je daar overal resten van die dieren ziet liggen. Begrijp ook wel dat dat hun manier van leven is en dat dat 1000x beter is dan hoe wij hier met dieren voor de vleesindustrie omgaan! Maar als het zo duidelijk dichtbij komt dat je alles letterlijk ziet liggen, zou ik daar denk ik niet goed tegen kunnen.
Hoe beviel het openbaar toilet daarzo? Was je niet bang dat een van die geiten en schapen je even flink op de horens zou nemen als je daar zo met je blote reet achteruitgestoken boven de steppe hing hahahaha?
Wel mooi hoor, als je 'smorgens ineens al die sneeuw ziet liggen, maar wil toch niet met jullie ruilen. Nu nog niet in ieder geval, straks misschien wel als jullie lekker in de warmere gebieden vertoeven! Die gieren die daar op de foto staan, dat lijkt me inderdaad ontzettend indrukwekkend om te zien! Hebben jullie ook foto's van die arends (arenden?) gemaakt? Op deze foto staan toch alleen gieren of heb ik het weer mis? Ga nu jullie volgend reisverslag lezen ;-) !!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
