Noordereiland NZ

Het is weer flink graven in ons geheugen (wat sowieso al een eind achteruit lijkt te gaan hier) om onze avonturen op te schrijven van het Noordereiland. Het lijkt alweer lang geleden; onze aankomst in de hoofdstad Wellington.

Wellington

Met de ferry bereiken we op 29 april tegen het einde van de middag Windy Wellington. We komen er al gauw achter dat dit geen understatement is als we de flinke windstoten tegen onze camper aan voelen beuken. Het is een erg leuke stad met veel musea en mooie oude en moderne gebouwen. We bezoeken 'Te Papa' het Nationaal Museum van New Zealand; een geweldig museum en veel te groot om in een halve dag te bekijken. Ook brengen we een bezoek aan de regeringsgbouwen waarvan er één de vorm heeft van een bijenkorf (beehive). We parkeren (in ons geval kamperen) twee nachten op verschillende parkeerplaatsen en de snoeiharde wind houdt ons af en toe wakker. We moeten er niet aan denken om hier te wonen, hoe leuk de stad ook is.

Hawkes Bay

Na Wellington rijden we door naar Hawkes Bay aan de oostkust. We overnachten op de helft van de rit op een afgelegen DOC camping in Kumeti. Het is al donker als we er aankomen na een lang bospad te hebben gevolgd. We zien er één busje staan maar kunnen er niet achterkomen of er überhaupt mensen in zitten. Alweer komen we de nacht ongestoord door en rijden we de volgende ochtend naar Napier. Het staat bekend als dé Art Deco stad van Nieuw Zeeland. Werkelijk bij alle plaatsen verzinnen ze wel iets om over op te scheppen: dé kiwistad, dé adrenalinestad, dé worststad, de mosselstad, dé meest gefotografeerde waterval, enzovoorts. Ze zijn erg creatief hierin waardoor je het idee hebt dat als je iets overslaat je ook écht iets mist. We zijn er vaak achtergekomen dat dit niet het geval is en dat we gewoon de highlights aan kunnen houden :-) We maken nog een fietstocht door de wijnranken, parken en Napier zelf. De herfstkleuren zijn ook hier volop aanwezig en dat is een erg mooi gezicht.

Tongariro National Park

Onze route vervolgt zich op 4 mei naar het vulkaan- en geisergebied van het Noordereiland. Lake Taupo ligt er middenin en we overnachten in Taupo aan het meer, weliswaar weer zonder camping. Wanneer we op een plek staan waar we een dvd aan het kijken zijn, worden we bruut gestoord door een ranger. Ja, we weten dat we hier niet mogen staan, we gaan straks ergens anders heen. Hij geeft ons een tip waar we legaal kunnen kamperen iets verderop. Tegen bedtijd rijden we erheen en na het rituele bed opmaken (waar heel de bus voor verbouwd moet worden) liggen we lekker te slapen. Weer worden we bruut wakker gemaakt door gebonk op onze bus om 23.30 uur. Dat is toch ff schrikken in een diepe slaap...We gooien er slaapdronken wat nederlandse termen uit die de bonker natuurlijk niet verstaat. De schuifdeur uiteindelijk open en ah... weer een uniform. We staan hier niet goed. Gelukkig geen boete en de vriendelijke ranger wijst ons nu wel de goede plek aan. Het bed weer half opbreken anders kunnen we niet rijden en eindelijk krijgen we onze welverdiende nachtrust :-)

Het Tongariro National Park ligt ten zuiden van Lake Tapo en bestaat uit 7600 km2 en drie actieve vulkanen. We besluiten de 20 kilometer lange Tongariro Alpine Crossing te lopen. Het is 'één van de spectaculairste ééndagswandelingen van NZ'. Eerst weer eens zien dan pas geloven :-). Overal horen en lezen we dat park bekend staat om het omslaan van het weer. Je kunt beginnen met zon en eindigen met sneeuw, of je komt in verschrikkelijke windstormen terecht of je komt bijna om van de kou. We zijn dan ook op alles voorbereid! Er staat zes tot acht uur voor en wij denken het makkelijk te kunnen halen binnen de zes uur. Niets is minder waar en na flink doorlopen en onder de meest ideale weersomstandigheden (geen beloofde sneeuw, regen, kou of windstormen maar alleen zon) bereiken we na zeven uur met enige vermoeidheid in de spieren de finish. We moeten weer een toontje lager gaan zingen. En ja... het was zeker een spectaculaire tocht; grote kraters, enorme vulkanen, fantastisch blauwe meren, stomende ondergrondse geisers en prachtige uitzichten.

Taupo

Weer terug in Taupo gaan we op bezoek bij mensen die we hebben leren kennen tijdens het kayaken in Abel Tasman. Zij nodigden ons uit om langs te komen als we in Taupo waren. Dat vinden we wel leuk en als we hen bellen, worden we meteen uitgenodigd voor het avondeten en als we daar aankomen is ons bed ook al opgemaakt. Na wat wijntjes en een lekkere maaltijd (o.a. pas geschoten wild zwijn; de varkensharen moesten we er nog afpulken) duiken we eindelijk weer eens een echt bed in. Heather en Lawrie vragen of we het leuk vinden om het volgende weekend langs te komen in hun huisje aan de kust bij de Bay of Plenty. We zijn toch van plan om die kant op te gaan dus dat is een aanbod waar we geen nee tegen zeggen.

Wai-O-Tapu en Rotorua

Iets verder naar het noorden van Taupo ligt het Wai-O-Tapu Wonderland. Het park bestaat uit kraters, geisers, bubbelende modderpoels, sulfaatgrotten en onwerkelijk gekleurde meren. We staan versteld van de bizarre kleuren die we in het bubbelend en stomend park zien: felgeel, rood, oranje, groen, roze en blauw. Het stinkt er daarnaast flink naar zwavel; rotte-eieren-lucht... Eindelijk een plek waar we ze onopgemerkt kunnen laten vliegen. Omdat we de spuitende geiser hebben gemist om 10.15 uur mogen we de volgende ochtend hiervoor terugkomen. Met behulp van wat natuurlijke zeep om 10.10 uur zien we de geiser omhoog spuiten tot een hoogte van 21 meter. De rest van de dag houdt het niet op met regenen en zoeken we gauw een camping op in Rotorua. We besluiten hier om naar de bekende Polynesian Spa te gaan en brengen daar de middag door in de heerlijk warme baden in de buiten- én rotte-eierenlucht.

Bay of Plenty

Na de stank van ons te hebben afgedouched rijden we door naar Alex, nog een neef van Frans-Jan die we nog nooit hebben gezien. Zijn gezin woont ergens achteraf in Welcome Bay en ze hebben een avocadoboomgaard en een lange rij passievruchtplanten; lekker!!! We slapen die nacht in onze camper op de oprit en de volgende dag laat Alex ons veel van de Bay of Plenty zien met de auto en lunchen we bij Wendy's (soort MacDonalds). Lekker weer eens gewoon een dikke burger met friet. In de loop van de middag rijden we naar KatiKati dat ook aan de Bay of Plenty ligt en waar een nicht (Christien) woont van Frans-Jan. We overnachten ergens op een parkeerplaats vlakbij het water en als we wakker worden hebben we een mooie picknickplek.

Tijd om naar Waihi Beach te gaan waar Heather en Lawrie op ons wachten. Het huis ligt pal aan het strand en de zon schijnt al is het wel koud. Ze rijden ons eerst wat rond in de omgeving en het heeft mooie stranden en baaien. Dan gaat Frans-Jan doen waar hij al sinds Abel Tasman naar uitkijkt. Met de kayak van Lawrie gaat hij gekleed in een wetsuit met een hengel de zee op. Zonder succes... de tweede keer heeft hij wat meer succes; twee kleine visjes. Dat moet toch beter kunnen en laat z'n geluk van het ochtendvissen afhangen. Om 7 uur de volgende ochtend duikt hij weer de zee op en na 1,5 uur komt hij zo blij als een kind terug vier joekels van vissen en een gebroken hengel...

Tegen de middag nemen we afscheid van het gastvrije echtpaar en rijden weer naar KatiKati om Christien en haar gezin te bezoeken. We hebben helaas maar een paar uurtjes de tijd en weer krijgen we het genoegen om rondgereden te worden door de omgeving door haar man en zoontje. Het is alleen helaas niet zo'n best weer. Als we terug zijn, staat er een grote lunch voor ons klaar. Wat wordt er toch goed voor ons gezorgd overal :-) Daarna moeten we door naar Auckland om onze camper om te ruilen.

Auckland

Omdat we niet genoeg hebben aan de geplande acht weken wilden we de huur nog een week verlengen om nog wat meer van het noorden te zien. Verlengen was niet mogelijk, Jucy had deze camper nodig om te verschepen naar Australië. Wel konden we op de inleverdag een andere camper huren tegen een scherpe prijs. Prima, op deze campervariant zijn we namelijk acht weken jaloers geweest. Hierin kun je rechtop staan, binnen koken en het heeft een groot DVD scherm. Dat wordt nog een weekje genieten dus. Na het omwisselen van de camper rijden we naar tante Lies, later komen neef Gert en zijn vrouw Olwyn nog langs en we krijgen weer een joekel van een zelfgemaakte fruitcake mee :-). Het is moederdag dus bellen we even allebei onze moeders op via Skype!

Bay of Islands

De volgende dag (14 mei) roepen we 'tot volgende week' tegen tante Lies en we vertrekken richting de Bay of Islands aan de noordoostkust. Onderweg stoppen we aantal keer om te lunchen en voor viewpoints. In Waipu vinden we een DOC camping aan het strand, de lucht ziet er erg dreigend uit maar wagen toch een wandeling over het strand. Later regent het en flitst het constant in de lucht. Het onweer blijft verder uit. De dag erna rijden we door naar Paihia een leuk plaatsje aan de kust. Verder bezoeken we nog Whangaroa dat een stuk verder naar het noorden ligt en brengen een bezoek aan de Haruru Falls. We leggen nog een 50 kilometer lange, slingerende grindweg af midden door het oerwoud. Onderweg komen we niemand tegen en na 2,5 uur zijn we toch blij als we weer in de bewoonde wereld komen want het begint donker te worden en het valt met bakken uit de lucht. Helaas hebben we deze week aardig wat regen maar tussendoor laat de zon zich af en toe nog wel zien. Na een omweg langs mooie baaien en kleine eilandjes waarop we vanaf de hoge weg een mooi uitzicht hebben, rijden we weer terug naar Auckland.

Net tegen sluitingstijd leveren we onze camper in en neef Gert rijdt ons terug naar tante Lies. Daar blijven we twee nachten slapen en dan gaan we nog drie dagen naar Gert en Olwyn. We worden weer goed verwend en dan komt de dag van het afscheid; van de familie maar ook van ons Nieuw Zeeland avontuur. Donderdagochtend 24 mei brengen Lies en Gert ons naar het vliegveld en wij kijken weer uit naar een heel andere wereld en iets beter en warmer weer!